COVID-19 salgınından hemen önce, Suriyeli mülteci sorunu medya gündeminin en ön sıralarında yer alıyordu. Diğer ülkelere göre daha fazla kayıtlı Suriyeli mülteciye ev sahipliği yapan Türkiye ana akım medyasında mülteciler aniden görünmez oldu.
Gazeteciler ve yoksulluk içinde yaşayan insanlar arasında ortak bir zeminin yaratılmaması, doğal temasların olmaması, dışlanmış insanları karikatürize etme eğilimini daha da artırıyor.
LGBTİ+ bireylere karşı toplumsal önyargıları kırmak, insan haklarını korumak ve toplumlarımıza eşit vatandaş olarak tam olarak katılabilmelerini sağlamak, yalnız devletlerin değil, tüm yurttaşların sorumluluğudur.
Habertürk TV’de sunucu Didem Arslan -Yılmaz’ın HDP’lilerin yayına çıkarılmamasının gerekçesini “Biz özel bir sektörüz” diyerek açıklamasını iletişim akademisyenleri Can Ertuna, Prof. Dr. Yasemin Giritli- İnceoğlu ve Prof. Dr. Çiler Dursun bianet’e değerlendirdi.
Greta her fırsatta tüm dünyanın Covid-19 salgınına odaklanmasının iklim krizi gerçeğini ortadan kaldırmadığını ve her iki kriz ile beraber mücadele edilmesi gerektiğini hatırlatıyor.
Mağdur çocuk sayısı şiddet uygulayan veya istismarcısı ile sıkışık kalma nedeniyle de düştü. 18’den küçüklerin aylık çağrıları yüzde 22 arttı. Bu durumda medyanın sorması gereken sorular neler?
Enformasyon teknolojisi hepimizi aşırı bir bilgiye maruz bıraktığı için COVID-19 salgını sürecinde seçici dikkat ve filtreleme sürecini her zamankinden çok işletmemiz gerekti. Koronavirüs tehditi geçip gidecek ama çoğumuz halen burada olacağız, korkunun bizleri dehşete düşürmesine izin vermemeliyiz.
Pandemi döneminde söylentiler ve yanlış bilgilendirme, sahte haberler ve propaganda, virüsün kendisinden çok daha hızlı yayıldı, sağlık stratejilerine zarar verdi. Bu süreçte adil-barış odaklı haberciliğe her zamankinden fazla gereksinim var.
Medya içeriklerinde, toplumsal cinsiyet eşitliğinin gerçek anlamda sağlanamaması, kadınların dışlandığı, klişeleştirildiği ve yanlış temsil ve/veya eksik temsil edildiğinin göstergesi. Bu da derin köklü önyargıların çoğalmasına ve pekişmesine yol açıyor.
Yaşa dayalı önyargı birçok toplumdaiçselleştirilmiş halde. Çalışmalar, yaşlıların yüzde 85’inin sağlık bakımına erişimlerinin engellendiğini ve bu yüzden yaşlıların yüzde 95’inde, zaman içinde özellikle depresyon gibi psikiyatrik rahatsızlıkların çıktığını ortaya koyuyor.
